Türkiye Turu 2014 – Anekdotlar: Bölüm 8

3. etaba kaldığımız yerden devam edelim. Bu etapta oldukça fazla fotoğraf çekmişim. Bu nedenle etabı anlattığım ikinci yazı olan bu yazıda da güne noktayı koymayacağız. Günü tamamlamak için bu yazıdan sonra bir yazıya daha ihtiyaç olacak gibi görünüyor.

 

Minibüsle finişe doğru yaklaşmaya başlamıştık. Yoldaki 3 km. tabelasını görünüyorsunuz. Tabii ki bu finişe 3 km. kaldığını gösteriyor. Yol kenarında tek tük araçlara, arabalara rastlamaya başladık bu noktada. Bu da gerçekten de aşağıdan (köyden ve civarından) insanların zirveye gelmiş olduğuna işaret ediyordu.

 

Yine yollar dar ve virajlı ama yokuş yukarı çıkıldığı için hız son derece düşük olacak, bu nedenle bunun bir sıkıntıya neden olmayacağını öngörebiliriz.

 

Biz finişe doğru ilerlemeye devam ederken, yanımızdan bisikleti yanında, yürüyerek yukarıya çıkan birini gördük. Fotoğraf net çıkmadı ama kendisini de buradan anmak istediğim için yine de koymaya karar verdim. Tahminim tırmanışın ilk bölümlerini pedallayarak çıkmış, sonrasında ya yer çekimine yenik düşüp ya da lastik patlatıp yürüyerek devam etmiş.

 

Tırmanışlardaki eğimi TV ekranlarında çok iyi anlayamıyoruz bazen. Yukarıdaki fotoğraf ile bunu daha belirgin hale getirmeye çalıştım.

 

Yol kenarındaki sarı çizgiler dikkatinizi çekmiştir. Bunlar tırmanışta çok fazla olmasa da özellikle inişlerde bisikletçilere yardımcı oluyor. Bunun yanında fotoğrafta arka plandaki araçları görebilirsiniz. Aslında zirveye ulaştıktan sonra yol bitmiyor, diğer taraftan da aşağıya iniliyor ama tahminim buraya çıkanların çoğu Elmalı’dan çıktı bu nedenle yarış bitince de tekrar geriye (aşağıya) inmek isteyecekler. Bu nedenle araçların çoğunlu finişin bu tarafına park edilmiş durumda.

 

Güzel havayı piknikle değerlendirenler de var. Tabii güzel demişken zirvede polar montla dolaştığımı söylemem lazım. Yine de korktuğum kadar serin değildi ama rüzgarla birlikte etraf iyice serinliyordu ve bir mont ihtiyacı hissediyordunuz.

 

Minibüsten inmeden önce son çektiğim poz. Finişe yaklaştıkça araç yoğunluğu da artıyor haliyle.

 

Zirvenin (Göğübeli Geçidi’nin) bir tarafı Muğla, diğer tarafı Antalya. Yani zirve aslında aynı zamanda bu iki şehir arasında sınır görevi görüyor. Biz Elmalı Köyü tarafından çıktığımız için karşımıza gelen ilk tabela Muğla’ya geçmek üzere olduğumuzu bize bildiriyor. Ters istikametten gelince de aynısı Antalya için geçerli.

 

 

TUR2014’ün kraliçe etabının finişi.

 

Arka planda TRT’nin yayın kabinini görüyorsunuz.

 

THY’nin maskotu Wingo. TUR boyunca etap etap pelotonun önünden giderek, bir nevi pelotonun yaklaşmakta olduğunu haber verdi.

 

Rakım 1850m ama dev ekrandan ve etabın canlı yayınından eksik kalmıyoruz.

 

Finiş öncesinde finiş alanının bu kadar kalabalık olduğuna çok rastlamayız. Özellikle finiş bir dağın tepesindeyse. Ama o gün gerçekten önemli bir kalabalık vardı.

 

Basın tırını finişin hemen yanına kurmak için yeterli alan olmadığından, o günlük bize basın çadırı evsahipliği yaptı. Bu şekilde hazırlanmış birkaç masada, basın mensupları konuşlanmıştı.

 

Bu da basın mensupları için özel olarak hazırlanan TV. Yarışın finişe kadar olan kısmı bu şekilde takip ediliyor haliyle.

 

Buradaki küçük düzeneğin de ne olduğunu söyleyeyim hemen, yarış radyosu. :) TV yayını etabın başında başlamıyor, başlasa da her zaman radyoda duyduğumuz bilgileri edinemeyebiliyorsunuz, bu nedenle yarış radyosunun sağladığı bilgiler oldukça önemli.

 

VIP alanı da haliyle oldukça kalabalık. Kolay kolay oturacak yer bulamıyorsunuz.

 

Soldaki açık büfeden öğlen yemeğinizi alıp yine VIP alanında yiyebilirsiniz.

 

Basın çadırından farklı bir açı. O gün alışageldiğimiz gibi bilgisayarında yazılar yazan çok fazla insan yoktu. Genelde etabı takip etmeye odaklanmıştı insanlar. Aslında şunu da söylemeyelim, gözlemleyebildiğim kadarıyla, basın odasında bile yarışın büyük çoğunu takip etmiyordu insanlar. Evet TV’de canlı yayın devam ediyordu ama genelde bilgisayarlarının başında ya yazı yazıyorlar, ya da bir şeyler okuyup farklı sosyal medya platformları aracılığıyla paylaşım yapıyorlardı. Etabın son 15-20 km.’de gözler daha çok TV’ye kaymaya başlıyordu.

 

Dev ekranın önündeki vatandaşlarımız. İlgi oldukça fazla.

 

Burada da finiş çizgisini geçtikten sonra soldaki tepede konuşlanmış olan halkı görebiliyoruz. Geçen senelerde de gördüğümüz gibi halk, bisiklette alışageldiğimiz şekilde yolun kenarında bulunmaktan ziyade bu şekilde finişin sonrasındaki büyük alanlarda toplanmışlardı.

Açık renkli montuyla ayakta duran ise Cüneyt Kazokoğlu.

 

Etap Elmalı’da bitince, podyumda da elmalar hazır bekliyor. :)

 

İnsanların kayalıkların nerelerine kadar çıkmış olduğunu görebilirsiniz.

 

Burası finiş çizgisinden sonrası. Görevli araçlar park etmiş halde finişi bekliyor. Etap tamamlanınca herkes işini tamamlayıp bir sonraki etap için yola çıkılacak.

 

Her gün peloton ile hareket eden sanırım 150-160 civarı araç var. Hal böyle olunca bütün araçların park edebilmesi için hayli uzun veya geniş yollar gerekiyor.

 

 

Araç kuyruğunu bu açıdan daha iyi anlayabilirsiniz. (Bu açıdaki kadraja da girmeyen açılar var elbette.)

 

Hollanda’dan gelen tırlardan bir tanesi.

 

TUR’a ilgi sadece yöre halkıyla sınırlı değildi…

 

Finişteki kalabalıktan bir 10 dakika yürüyüp buraya geldiğinizde uçsuz bucaksız bir manzarayla karşılaşıyorsunuz. Yer yer yeşil, yer yer kahverengi. Etraf da oldukça sessiz ve sakin.

 

Araç kalabalığıyla ilgili farklı açıdan bir fotoğraf daha. Tepelerdeki tek tük ağaçlar dikkati çekiyor.

 

Tekrar finiş alanına dönerken. Yolun sonunda finiş çizgisi gözüküyor. Bisikletçiler kısa bir süre sonra finişe varmış olacaklar.

 

Bir sonraki yazıda da Elmalı’da sonlanan bu kraliçe etabının finişini anlatacağım.

Sayfanın oluşturulma tarihi: 20 Mayıs 2014
Sayfanın son güncellenme tarihi: 20 Mayıs 2014