Cumartesi günü 2012 yılının son büyük turu Vuelta a España (İspanya Turu) başladı. Şahsen oldukça heyecanlı olduğumu söylemeliyim. En az Tour başlamadan önce olduğu kadar, belki de daha fazla ümit doluyum. Hepinizin bildiği gibi bu seneki Tour seyir zevki açısından geçen senelerin tartışmasız bir şekilde gerisinde kalmıştı. Hem parkurun oldukça az sayıda (3) zirve finişi içermesi hem de SKY takımının diğer takımlardan çok daha güçlü olması sonucunda, çok çok sınırlı sayıda atak izleyebilmiştik. Zaten bu atakların çoğu da oldukça zayıf ve kısa sürede nötralize edilen ataklar oldu.

Ama işte bunların hepsi geride kaldı. 2012 Tour’u zirve finişlerinin az olması, tırmanışların daha az seçici karaktere sahip olması ve zamana karşıların fazlaca uzun olmasıyla anıldı ve bundan sonra da böyle anılacak. Yani Tour’un tırmanış özellikleri öne çıkan genel klasman adaylarına çok fazla uymadığı biliniyordu. Vuelta 2012 ise neredeyse tam tersi karakteri özümsemiş bir parkura sahip.

Parkur

Vuelta a España 2012 (67. Vuelta a España), 18 Ağustos Cumartesi günü başlayıp 9 Eylül Pazar günü finiş görecek. Haritadan da görebileceğiniz gibi bu sene yarış tamamen İspanya’nın kuzeyine odaklanmış durumda. En güneyde Madrid yer alıyor o da son etap olarak koşulacak. Onun haricinde bütün etaplar hep İspanya’nın kuzeyinde yer alıyor. Güney İspanya halkının bu duruma hayıflandığına eminim ama bisikletçiler adına bunun sevindirici bir durum olduğunu düşünüyorum. Özetle söylemek gerekirse, parkur ne kadar az alana yayılırsa, bu da bisikletçiler için çok daha az etap arası yolculuk demek. Sonuçta hiçbir bisikletçi etap aralarında saatlerce trende veya otobüste yolculuk etmeyi sevmiyor. Hepsinin hedefi bir an önce masajlarını olup yemeklerini yiyip otellerinde dinlenmeye çekilmek. Bu amaçlarına da büyük ölçekte bu yarışta ulaşacaklar.

En uzun etap arası transfer 9. etap ile 10. etap arasında yaşanacak. Burada da bisikletçiler İspanya’nın neredeyse en doğusundan en batısına (Barcelona -> Ponteareas) uçakla yolculuk edecekler.

Biraz da sayıları konuşturalım [6]:

• 21 etap = 3,360 km.
• 11 düz etap
• 8 dağlık etap
• 1 takım zamana karşı etabı = 16.5 km
• 1 bireysel zamana karşı etabı = 39.4 km
• 10 zirve finişi
• 2 dinlenme günü
• 36 dağ geçidi ve tırmanış

Sayılar yalan söylemez diye boşuna dememişler. İşte yukarıdaki tablo da bizi nasıl bir turun beklediğini ortaya koyuyor. Tam tamına 10 zirve finişi ve 36 dağ geçidi ve tırmanış! Genel olarak söylenen cümlelerden bir tanesi de 2012 Tour’u ne kadar Bradley Wiggins için tasarlanmışsa, 2012 Vuelta da Joaquim Rodriguez için initayla seçilmiş. Hakikaten bu cümle özet olarak parkuru anlatıyor. Hani Rodriguez’i çağırıp “Bu seneki Vuelta’yı da sen tasarla.” deseniz, o da herhalde böyle bir şey yapardı. 10 tane zirve finişi ve bunun yanında sadece 39.4 km ile sınırlandırılmış bir bireysel zamana karşı etabı. Bu etap da yarışın son etaplarından birisi olarak değil de yarışın daha yarısı gelmeden koşulan, hatta içinde 3. kategoriden de bir tırmanışın bulunduğu bir profile sahip.

Mayolar

Tour de France Mayoları yazısında da daha önce belirttiğim gibi, UCI’ın etap yarışları için koyduğu mayo sınırlaması 4. O nedenle Tour’da olduğu gibi Vuelta’da da 4 tane mayo bisikletçiler tarafından giyilebilecek.

Kırmızı mayo

Tour de France’ta sarı mayo olarak bildiğimiz genel klasman için adanmış olan mayo. Burada çok önemli bir detay var, zaman bonusları. Bilindiği gibi artık Tour’da zaman bonusları verilmiyor, Giro’da ise düz etaplarda verilip tırmanış etaplarında verilmiyor. Vuelta’da ise durum daha da başka ve bütün etaplarda zaman bonusları veriliyor.

Yalnız geçen seneye oranla biraz indirime gitmişler ve verilen bonus miktarlarını biraz düşürmüşler. Etap finişlerinde ilk 3 sırada gelen bisikletçilere sırasıyla 12-8-4 saniye veriliyor. Ara sprint kapılarında ise yine sırasıyla 6-4-2 saniye bonus bisikletçilerin oluyor.

Kırmızı mayo da bütün bu bonuslar ve etap finiş süreleri hesaba katıldığında toplam süresi en düşük olan bisikletçiye veriliyor. Hatırlatalım geçen sene J.J. Cobo zaman bonusları haricindeki süresi Froome’dan kötü olmasına rağmen, kazandığı bonusların avantajıyla genel klasman 1.’si olmayı başarmıştı.

Vuelta a España 2011 kırmızı mayo şampiyonu Geox-TMC’den Juan Jose Cobo [2].

Yeşil mayo

Tour de France’taki yeşil mayonun aynısı diyebiliriz. Sadece puanlandırma sistemi biraz daha farklı. Tour’da etabın profiline göre finişte dağıtılan puanlar değişiklik gösteriyor. Düz etap finişleri daha çok puan verirken zirve finişi ile sonlanan etaplar daha az puan dağıtıyor. Vuelta’da ise öyle bir ayrım yapılmamış, bütün etaplardaki ara sprint kapılarında ve etap finişlerinde dağıtılacak puanlar aynı.

• Ara sprint kapıları: 4-2-1 puan.
• Etap finişleri: 25-20-16-14-12-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 puan.

Hemen göze çarpan ara sprint kapı puanlarının Tour’da çok daha fazla önemli olduğu. Hem dağıtılan puanların miktarı, hem de puan alabilen bisikletçi sayısı göz önünde bulundurulduğunda Tour’daki ara sprint kapılarının çok daha önemli olduğunu söyleyebiliriz. Zaten bu nedenle her ara sprint kapısında yeşil mayo iddialıları arasında etap finişine benzer bir sprint yaşanıyor. Vuelta’da dağıtılan puanlar son derece sınırlı olduğundan böyle bir sprint mücadelesinin yaşanması çok olası değil, muhtemelen kaçanlar puanları toplayacaktır zaten.

İş haliyle etap finişlerine kalıyor. Tabii ara sprint kapı puanlarının son derece sınırlı olması, bunun yanında bütün etap finişlerinde dağıtılan puanların aynı olması başka bir sonucu daha beraberinde getiriyor. O da genel klasman iddialılarının da yeşil mayo klasmanında üstlerde yer alabilmesi. Benzer bir senaryo Giro 2012’de de yaşanmıştı ve puan mayosu rekabeti Rodriguez ile Cavendish arasında geçmiş ve Rodriguez 1 puan farkla mayoyu kazanmıştı. Bu sene Vuelta’da da benzer bir senaryo görebiliriz.

Benekli mayo

Aynı zamanda tırmanış mayosu olarak da bilinen mayo, Tour de France’taki eşleniğine oldukça benziyor. Sadece benekler kırmızı yerine mavi renkte. Mantık ise aynı, tırmanışlarda dağıtılan puanları toplamak. Dağıtılan puanlar ise biraz daha farklı.

Öncelikle Tour de France’ta 4., 3., 2., 1. ve HC kategorileri mevcut. Vuelta ise sıralamaya 3. kategori ile başlıyor. Yani kategorize olan tırmanışlar içerinde en kolay olanı 3. kategori olarak sınıflandırılıyor. Bundan sonra zorluk seviyesi arttıkça kategori isimleri küçülüyor ve en zor tırmanışlar 1. kategori olarak belirlenmiş durumda.

Aynı zamanda etabın en yüksek tırmanışına özel olarak bir ödül biçilmiş bu da Cima Alberto Fernandez (Bola del Mundo) ödülü. Tırmanışlarda dağıtılan puanlar ise şu şekilde:

• Cima Alberto Fernandez (Bola del Mundo) : 20-15-10-6-4-2
• Zirve finişleri: 15-10-6-4-2
• 1. kategori tırmanışlar: 15-10-6-4-2
• 2. kategori tırmanışlar: 5-3-1
• 3. kategori tırmanışlar: 3-2-1

Beyaz mayo

Bu mayoda Vuelta, Tour’dan ayrılıyor. Mayonun rengi aynı olmasına aynı ama temsil ettiği klasman farklı. İspanya Turu’ndaki beyaz mayo, Tour’dakinin aksine genel klasmanda en iyi konumda bulunan genç bisikletçiye verilmiyor. Bunun yerine yeni bir klasman yaratmışlar, bu da kombine kategori. Bu da aslında yukarıda bahsettiğim ilk 3 klasmanın bir özeti olacak şekilde tasarlanmış. Daha doğrusu özeti değil de yukarıdaki 3 klasmanda da yukarılarda yer alan bisikletçileri ödüllendirmeyi amaçlayan bir klasman olarak tasarlanmış.

Örnek verecek olursak, bir bisikletçi genel klasmanda 3., puan klasmanında 7. ve tırmanış klasmanında da 10. olsun. Bu derecelerin hepsini topluyoruz, yani 3+7+10 = 20. Bu bisikletçinin beyaz mayo yani kombine klasmanı için skoru 20 olmuş oluyor. Tahmin edilebileceği gibi skor ne kadar küçükse, bisikletçinin bu klasmandaki sırası da o kadar yukarıda oluyor.

Birden Fazla Mayo

Özellike turların ilk etaplarında bir bisikletçinin birden fazla klasmanı lider götürdüğüne tanık olabiliyoruz. Böyle durumlarda bisikletçiler aşağıdaki sırayı takip ederler. Giymeye hak kazandığı mayolar içerisinde hangisinin sıralamada daha yukarıdaysa o mayoyu giyer:

• Genel Klasman
• Puan Klasmanı
• Tırmanış Klasmanı
• Kombine Klasmanı

Diğer Klasmanlar

En mücadeleci bisikletçi

Yukarıda bahsedilen 4 mayonun haricinde, bir de en mücadeleci, en savaşan bisikletçiye verilen bir ödül var. Bu ödül her etap için ayrı olarak veriliyor ve bunu alabilmek için herhangi bir puan toplamanıza gerek yok. Etabın sonunda görevli jüri bu ödülün kime gideceğine karar veriyor. Genelde jürinin eğilimi o etapta en fazla kaçış yapan ya da ciddi kazalar geçirmesine rağmen etabı bitirmeyi başaran bisikletçilerden yana oluyor. Tur tamamlandığında da turun genelinde bu ödülü kazanan bisikletçi ise ayrıca seçiliyor, bu da yine jürinin oylarıyla oluyor.

Takım Klasmanı

Bu klasmanda aynı Tour de France’ta olduğu gibi hesaplanıyor. Yani her etabı en iyi sürede bitiren her takımın 3 bisikletçisinin zamanları toplanıyor ve bu süre kümülatif olarak yarışın sonuna kadar toplanmaya devam ediyor. En kısa süreye sahip olan takım ise takım klasmanı lideri oluyor ve yarışın sonunda da lider olan takım klasmanını kazanmış sayılıyor.

Favoriler

Gelelim genel klasman favorilerine. Yukarıda da belirttiğim gibi parkur bolca tırmanış, zirve finişi ve son derece limitli bir zamana karşı içeriyor. Böyle olunca parkurun daha çok tırmanış özellikleri öne çıkan bisikletçilere uyduğunu söylemek zor değil. Bu nedenle ilk akla gelen isimler Contador, Froome ve Rodriguez oluyor, en azından benim tahminim bu yönde. Yarış sonunda podyumun bu 3 isimden oluşma ihtimalini son derece yüksek görüyorum.

Bunun yanında Giro’nun prensi Thomas De Gendt de Vuelta’da yeniden sahne alacak. Giro’yu Stelvio’ya yaptığı inanılmaz atak sonrasında 3. sırada tamamlamıştı. Tour’a da katılmak istemesine rağmen, düğününden dolayı bu senelik Tour hevesinden vazgeçmek durumunda kaldı. Neyse ki Vuelta yardımına yetişti. Aslında De Gendt’ten de çok iyi şeyler bekliyorum Vuelta’da ama bu kadar fazla sayıda tırmanışın hepsinin altından başarıyla kalkabilir mi çok emin olamadım. Tek çekincem bu. Yoksa her ne kadar zamana karşı etabı kısa olsa da kendisi oldukça iyi bir zamana karşıcıdır.

Geçen senenin kırmızı mayo şampiyonu J. J. Cobo da Valverde ile beraber boy gösterecek. Bu sene neredeyse hiç ortalarda gözükmedi ve kendisine çok az şans tanınıyor. Valverde’nin de teoride kendisine çalışması gerekiyor ama bu tip şeyler çok belli olmuyor genelde. Valverde kendini iyi hissederse ve genel klasman sıralaması da iyiyse kendine de oynayabilir ya da tek başına etap galibiyetlerinin peşine de düşebilir, o nedenle bu durum bence çok net değil. Özet olarak Movistar’dan bir Vuelta podyumu beklemiyorum.

Diğer adaylara geçmeden ilk paragrafı biraz daha açayım. Öncelikle Alberto Contador. Bildiğiniz gibi İspanyol bisikletçi geriye dönük olarak verilen 2 yıllık doping cezasından Ağustos ayının başında döndü ve direk olarak Eneco Tour’a katılarak yarış ritmini bulmaya çalıştı. Tabii genel olarak düz profile sahip bir yarış olduğu için kendisinin tırmanış formu hakkında çok net bir gözlem yapamadık. Ama bana sorarsanız kendisi hala gezegendeki en iyi etap yarışçısı. İster parkur daha çok tırmanışa eğilimli olsun, ister daha çok düz profile sahip olsun eğer Contador varsa ve takımı da orta seviyede destek verebilecekse, benim adayım Contador olur.

Bundan sonra gelecek diğer iki isim ise bence Chris Froome ve Joaquim Rodriguez. Froome bu sene Tour’daki en güçlü bisikletçi olduğunu gösterdi. Özellikle ilk etapta lastik patlağı nedeniyle kaybettiği süre olmasa ve tırmanışlarda atak yapmasına izin verilse bence Wiggins’i geride bırakabilirdi. Tour sonrası olimpiyatlarda da zamana karşıda bronz aldı Froomey ve aslında yorgunluk seviyesi çok da aşağıda değil. Yine de Vuelta’da lider olma fırsatını değerlendirmek istedi ve şimdi kendisini takım lideri olarak izleyebileceğiz. SKY’ın da yine çok güçlü bir takımla geldiğini ekleyeyim. Yine tırmanışlarda Porte, Uran ve Henao gibi çok güçlü bisikletçileri var. Froome’un podyum yapması bence yüksek ihtimal ve özellikle Contador ile gireceği rekabeti görmek istiyorum. Benim görüşüm, Contador’un daha iyi bir tırmanışçı olduğu ama Froome’un zamana karşısının biraz daha iyi olduğu.

Rodriguez, Vuelta’da belki de ilk kez bu kadar iddialı [1].

Gelelim J-Rod’a. J-Rod hep puncheur olarak nam salmıştı ve büyük turlarda genel klasmanda çok fazla üst sıraya oynayamıyordu. Bunun 2 önemli nedeni vardı. 1.’si zamana karşıda dakikalarca fark yemesi, 2.’si de büyük turlardaki uzun tırmanışlarda favori grubundan erken kopması ve geride kalması. Bu iki alanda da çok fazla ilerleme kaydettiğini bu seneki Giro’da gördük. Tabii ki zamana karşıda yine Wiggins, Froome, Contador gibilerinin yanına yaklaşamıyor ama eskiye oranla çok daha iyi durumda. Uzun tırmanışlardaki dayanıklılığını da arttırmış. Bu seneki parkur kendisine daha çok uyamazdı ama yine de kırmızı mayoyu alabileceğini pek sanmıyorum, yine de podyumda yer alacağını düşünüyorum.

Ana favorilerimizin yanında Gesink, Mollema, Van Den Broeck, Anton, Talansky, John Gadret, Nicholas Roche ve Damiano Cunego gibi isimleri de ekleyeyim. Roche’un Saxobank ile anlaşmasından sonra, bu sefer Gadret takım lideri olarak geldi. Geçen seneki Giro’da parlamıştı Gadret ama bu seneki Giro’da beklediğini bulamadı. O nedenle onun da movitasyonu oldukça yüksek. Cunego da takım lideri pozisyonunda ama güncel formu hakkında çok fazla bir bilgi yok. Gesink ve Mollema ise Tour’a başlamış ve kazalar sonrasında abandone olmuşlardı. Onlar da Vuelta’ya seneyi biraz da kurtarmak adına geldiler. Van Den Broeck, Tour’da 4.’lük aldı, bu nedenle motivasyonu çok yüksek olmayacaktır bence. Anton direk olarak Vuelta’ya konsantre oldu, tıpkı Contador gibi. Onu da merakla bekliyorum. Son olarak genç Amerikalı Talansky ise ilk defa bir büyük turda takım lideri pozisyonunda yer alacak. Bakalım cephanesinde neler var?

 

Takım Kadroları

Movistar Team
1 Juan Jose Cobo Acebo (İspanya)
2 Jonathan Castroviejo Nicolas (İspanya)
3 Imanol Erviti Ollo (İspanya)
4 Beñat Intxausti Elorriaga (İspanya)
5 Pablo Lastras Garcia (İspanya)
6 Javier Moreno Bazan (İspanya)
7 Nairo Quintana Rojas (Kolombiya)
8 Jose Joaquin Rojas Gil (İspanya)
9 Alejandro Valverde Belmonte (İspanya)

 

AG2R La Mondiale
11 John Gadret (Fransa)
12 Maxime Bouet (Fransa)
13 Ben Gastauer (Lüksemburg)
14 Blel Kadri (Fransa)
15 Lloyd Mondory (Fransa)
16 Matteo Montaguti (İtalya)
17 Rinaldo Nocentini (İtalya)
18 Christophe Riblon (Fransa)
19 Nicolas Roche (İrlanda)

 

Andalucia
21 Adrian Palomares Villaplana (Portekiz)
22 Sergio Carrasco Garcia (Belçika)
23 Gustavo Cesar Veloso (İspanya)
24 Javier Chacon (İspanya)
25 Pablo Lechuga Rodriguez (Arjantin)
26 Juan Lobato Del Valle (İspanya)
27 Javier Ramirez Abeja (İspanya)
28 Jesus Rosendo Prado (İspanya)
29 Jose Vicente Toribio Alcolea (İspanya)

 

Pro Team Astana
31 Fredrik Kessiakoff (İsveç)
32 Assan Bazayev (Kazakistan)
33 Alexsandr Dyachenko (Kazakistan)
34 Enrico Gasparotto (İtalya)
35 Andrey Kashechkin (Kazakistan)
36 Kevin Seeldrayers (Belçika)
37 Egor Silin (Rusya)
38 Paolo Tiralongo (İtalya)
39 Andrey Zeits (Kazakistan)

 

BMC Racing Team
41 Philippe Gilbert (Belçika)
42 Alessandro Ballan (İtalya)
43 Brent Bookwalter (Amerika Birleşik Devletleri)
44 Steven Cummings (Büyük Britanya)
45 Yannick Eijssen (Belçika)
46 Klaas Lodewyck (Belçika)
47 Amaël Moinard (Fransa)
48 Steve Morabito (İsviçre)
49 Mauro Santambrogio (İtalya)

 

Caja Rural
51 Francisco Javier Aramendia Llorente (İspanya)
52 Danail Andonov (Bulgaristan)
53 Hernani Broco (Portekiz)
54 Andre Fernando S Martins Cardoso (Portekiz)
55 Manuel Antonio Leal Cardoso (Portekiz)
56 David De La Fuente Rasilla (İspanya)
57 Aitor Galdos Alonso (İspanya)
58 Marcos Garcia (İspanya)
59 Antonio Piedra Perez (İspanya)

 

Cofidis, Le Credit en Ligne
61 David Moncoutie (Fransa)
62 Yoann Bagot (Fransa)
63 Florent Barle (Fransa)
64 Mickaël Buffaz (Fransa)
65 Leonardo Duque (Kolombiya)
66 Egoitz Garcia Echeguibel (İspanya)
67 Luis Angel Mate Mardones (İspanya)
68 Rudy Molard (Fransa)
69 Nico Sijmens (Belçika)

 

Euskaltel-Euskadi
71 Igor Anton Hernandez (İspanya)
72 Mikel Astarloza Chaurreau (İspanya)
73 Mikel Landa Meana (İspanya)
74 Juan Jose Oroz Ugalde (İspanya)
75 Ruben Perez Moreno (İspanya)
76 Romain Sicard (Fransa)
77 Amets Txurruka (İspanya)
78 Ivan Velasco (Ukrayna)
79 Gorka Verdugo Marcotegui (İspanya)

 

FDJ-Big Mat
81 Arnold Jeannesson (Fransa)
82 William Bonnet (Fransa)
83 David Boucher (Fransa)
84 Nacer Bouhanni (Fransa)
85 Arnaud Courteille (Fransa)
86 Rémi Pauriol (Fransa)
87 Gabriel Rasch (Norveç)
88 Dominique Rollin (Kanada)
89 Benoït Vaugrenard (Fransa)

 

Garmin-Sharp
91 Andrew Talansky (Amerika Birleşik Devletleri)
92 Thomas Dekker (Hollanda)
93 Koldo Fernandez De Larrea (İspanya)
94 Michel Kreder (Hollanda)
95 Raymond Kreder (Ukrayna)
96 Christophe Le Mevel (Fransa)
97 Martijn Maaskant (Hollanda)
98 Thomas Peterson (Amerika Birleşik Devletleri)
99 Johan Vansummeren (Belçika)

 

Katusha Team
101 Joaquím Rodríguez Oliver (İspanya)
102 Pavel Brutt (Rusya)
103 Xavier Florencio Cabre (İspanya)
104 Mikhail Ignatyev (Rusya)
105 Alberto Losada Alguacil (İspanya)
106 Denis Menchov (Rusya)
107 Daniel Moreno Fernandez (İspanya)
108 Gatis Smukulis (Letonya)
109 Angel Vicioso Arcos (İspanya)

 

Lampre – ISD
111 Damiano Cunego (İtalya)
112 Winner Anacona Gomez (Kolombiya)
113 Davide Cimolai (İtalya)
114 Denys Kostyuk (Ukrayna)
115 Oleksandr Kvachuk (Ukrayna)
116 Marco Marzano (İtalya)
117 Przemyslaw Niemiec (Polonya)
118 Morris Possoni (İtalya)
119 Davide Viganò (İtalya)

 

Liquigas-Cannondale
121 Eros Capecchi (İtalya)
122 Maciej Bodnar (Polonya)
123 Mauro Da Dalto (İtalya)
124 Tiziano Dall’Antonia (İtalya)
125 Maciej Paterski (Polonya)
126 Daniele Ratto (İtalya)
127 Cristiano Salerno (İtalya)
128 Cayetano José Sarmiento Tunarrosa (Kolombiya)
129 Elia Viviani (İtalya)

 

Lotto Belisol Team
131 Jurgen Van Den Broeck (Belçika)
132 Bart De Clercq (Belçika)
133 Jens Debusschere (Belçika)
134 Adam Hansen (Australya)
135 Olivier Kaisen (Belçika)
136 Gianni Meersman (Belçika)
137 Vicente Reynes Mimo (İspanya)
138 Joost van Leijen (Hollanda)
139 Frederik Willems (Belçika)

 

Omega Pharma – QuickStep
141 Tony Martin (Almanya)
142 Dario Cataldo (İtalya)
143 Kevin De Weert (Belçika)
144 Serge Pauwels (Belçika)
145 Frantisek Rabon (Çek Cumhuriyeti)
146 Gert Steegmans (Belçika)
147 Zdenek Stybar (Çek Cumhuriyeti)
148 Niki Terpstra (Hollanda)
149 Kristof Vandewalle (Belçika)

 

Orica GreenEdge Cycling Team
151 Allan Davis (Australya)
152 Simon Clarke (Australya)
153 Julian Dean (Yeni Zelenda)
154 Mitchell Docker (Australya)
155 Cameron Meyer (Australya)
156 Travis Meyer (Australya)
157 Wesley Sulzberger (Australya)
158 Daniel Teklehaymanot (Eritre)
159 Pieter Weening (Hollanda)

 

Rabobank Cycling Team
161 Robert Gesink (Hollanda)
162 Lars Boom (Hollanda)
163 Matti Breschel (Danimarka)
164 Stef Clement (Hollanda)
165 Juan Manuel Gárate Cepa (İspanya)
166 Bauke Mollema (Hollanda)
167 Grischa Niermann (Almanya)
168 Laurens ten Dam (Hollanda)
169 Dennis van Winden (Hollanda)

 

RadioShack-Nissan
171 Maxime Monfort (Belçika)
172 Jan Bakelants (Belçika)
173 Daniele Bennati (İtalya)
174 Laurent Didier (Lüksemburg)
175 Linus Gerdemann (Almanya)
176 Markel Irizar Aranburu (İspanya)
177 Tiago Machado (Portekiz)
178 Grégory Rast (İsviçre)
179 Hayden Roulston (Yeni Zelenda)

 

Sky Procycling
181 Christopher Froome (Büyük Britanya)
182 Juan Antonio Flecha Giannoni (İspanya)
183 Sergio Henao Montoya (Kolombiya)
184 Danny Pate (Amerika Birleşik Devletleri)
185 Richie Porte (Australya)
186 Ian Stannard (Büyük Britanya)
187 Ben Swift (Büyük Britanya)
188 Rigoberto Uran (Kolombiya)
189 Xabier Zandio Echaide (İspanya)

 

Argos-Shimano
191 John Degenkolb (Almanya)
192 Koen de Kort (Hollanda)
193 Yukihiro Doi (Japonya)
194 Tom Dumoulin (Hollanda)
195 Johannes Fröhlinger (Almanya)
196 Alexandre Geniez (Fransa)
197 Simon Geschke (Almanya)
198 Thierry Huppond (Fransa)
199 Cheng Ji (Çin)

 

Team Saxo Bank – Tinkoff Bank
201 Alberto Contador Velasco (İspanya)
202 Jesus Hernandez Blazquez (İspanya)
203 Rafal Majka (Polonya)
204 Daniel Navarro Garcia (İspanya)
205 Benjamin Noval Gonzalez (İspanya)
206 Sergio Miguel Moreira Paulinho (Portekiz)
207 Bruno Pires (Portekiz)
208 Nicki Sørensen (Danimarka)
209 Matteo Tosatto (İtalya)

 

Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team
211 Thomas De Gendt (Belçika)
212 Martijn Keizer (Yeni Zelenda)
213 Sergey Lagutin (Özbekistan)
214 Pim Ligthart (Hollanda)
215 Bertjan Lindeman (Hollanda)
216 Tomasz Marczynski (Polonya)
217 Wouter Mol (Hollanda)
218 Rob Ruijgh (Hollanda)
219 Rafael Valls Ferri (İspanya)

 

Kaynaklar:

[1] http://www.pbkblog.com/wp-content/uploads/2012/08/joaquin-rodriguez-12917-1920×1200-Vuelta1.jpg
[2] http://www.cyclingnews.com/news/photos/froome-eyes-the-vuelta-a-espana-for-second-year-running/190363
[3] http://inrng.com/vuelta/
[4] http://www.lavuelta.com/12/en/equipos/participantes.html#eq1
[5] http://www.lavuelta.com/12/imgrecorrido/cartel.pdf
[6] http://www.lavuelta.com/12/en/recorrido/vuelta.html?e=1

Sayfanın oluşturulma tarihi: 19 Ağustos 2012
Sayfanın son güncellenme tarihi: 19 Ağustos 2012